جنبش سبز

جنبش سبز ایران به سلسلهٔ اقدامات و فعالیتهایی گفته می‌شود که در آن معترضان به نتیجهٔ انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران، خواهان برکناری محمود احمدی‌نژاد پس از انتخابات شدند.

رنگ سبز ابتدا به عنوان رنگ تبلیغاتی میرحسین موسوی برگزیده شد .اما پس از انتخابات ۱۳۸۸ ریاست جمهوری ایران و اعتراضات گسترده در واکنش به  نتیجه آن، این رنگ، نماد اتحاد و امید کسانی به‌شمار می‌آمد که با انتخاب مجدد محمود احمدی‌نژاد و حتی نظام جمهوری اسلامی مخالف بودند.

جنبش سبز، نام هیچ تشکل مشخصی نیست و عنوانی کلی است که به مجموعه نیروها و افرادی اطلاق می شود که بعد از انتخابات در تظاهرات خیابانی معترضان به انتخابات شرکت یا از آن پشتیبانی کردند.

اگر چه حامیان جنبش سبز گرایش های متنوعی - اعم از مذهبی، سکولار، اصلاح طلب یا ساختار شکن - دارند، اما گروهی که به طور مشخص تر به عنوان نمایندگان جنبش سبز شناخته می شوند، هواداران میرحسین موسوی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ هستند که رنگ سبز را برای کمپین انتخاباتی خود برگزیده بودند.

رنگ کمپین انتخاباتی مهدی کروبی دیگر کاندیدای اصلاح طلب آن انتخابات سبز نبود، اما در ادبیات سیاسی ایران وی و آقای موسوی، توامان به عنوان رهبران جنبش سبز شناخته می شوند.

بعد از حصر خانگی رهبران جنبش سبز در بهمن ۱۳۸۹، تحرکات این جنبش کاهش قابل توجهی پیدا کرده و در قالب تظاهرات خیابانی ادامه نیافته است.

معروف ترین تشکل منسوب به جنبش سبز، "شورای هماهنگی راه سبز امید" است که اردشیر امیرارجمند، مشاور سابق میرحسین موسوی، سخنگویی آن را به عهده دارد. این شورا انتخابات ریاست جمهوری سال

۱۳۸۸ را نامشروع می داند و بر رفع حصر زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی و آزادی معترضان انتخاباتی از زندان تاکید دارد.

با این حال، شورای هماهنگی تاکنون با فعالیت های اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ موافقت یا مخالفت نکرده است.

این مطلب کامل نیست و بروز رسانی خواهد شد.