معنی واژه
وفاق
در لغت وفاق به معنی همسویی و همدلی است.
در ادبیات سیاسی وفاق, واژه اى سیاسى است که به منظور همدلى, یک جهتى, سازگارى, سازوارى و همراهى کردن به کار مى رود. در ادبیات سیاسى, وفاق را در معانى چون وحدت و معاهده نیز به کار مى برند.
وفاق برگرفته از ادبیات مذهبی است. آنچه که در وفاق مد نظر است, سازوارى و یک جهتى تإثیر گذاران در فرهنگ و اندیشه جامعه دینى است; آنان که دیگران از ایشان تإثیر پذیرفته و حرکت اجتماعى خود را با نظر آنان سمت و سو مى دهند.
در پی استعفای طریف در اسفند ماه ۱۴۰۳، محمدرضا عارف معاون اول رئیس‌جمهور گفت که «نگاه دولت چهاردهم پایبندی به وفاق است و با آنکه متوجه برخی کم لطفی‌ها هستیم.»
او در جلسه شورای اقتصاد هشدار داد که مقام‌های دولت «در دام حواشی» نیفتند. او همچنان بر مشی دولت برای ایجاد اتحاد در میان جناح‌های سیاسی تاکید کرده است.
ایرنا خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ایران در واکنش به اعمال فشار بر دولت در یادداشتی که در تیتر اول خود قرار داد، استیضاح آقای همتی را «آسیب به وفاق» خواند.
در این یادداشت آمده است که «وظیفه مجلس نظارت بر عملکرد دولت است، اما تبدیل آن به درگیری جناحی و سلیقه‌ای نه تنها به نفع کشورمان نیست بلکه ضربه اساسی است.»
پیشتر آقای ظریف هم گفته بود: «مشی‌های متفاوتی از گرایش‌های مختلف در دولت حضور دارند اما این بدان معنا نیست که دولتِ وفاق شرکت سهامی و یا دولت ائتلافی است.»
به لحاظ لغوی و نیز بر حسب معنای عمومی، «وفاق» همسنگ