نوشیدن جام زهر در ادبیات سیاسی جمهوری اسلامی اشاره مستقیم به پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل و پایان جنگ دارد.
آیت اله خمینی پیش از پذیرش قطعنامه از آن به عنوان نوشیدن جام زهر یا به عبارتی تسلیم شدن علی رغم میل باطنی خود، نام برد.
بدین ترتیب جام زهر و نوشیدن جام زهر وارد ادبیات سیاسی جمهوری اسلامی شد.
این عبارت از سوی منتقدان و اپوزیسیون با طعنه همچنان استفاده می شود چون پذیرش قطعنامه و پایان جنگ فرسایشی را امری سازنده می دانند که خمینی با تعبیر آن به نوشیدن جام زهر به نوعی جنگ طلب بودن و علاقه به ادامه جنگ را اذعان می کند.