صفت "غرب زده"، در چهار دهه گذشته به شیوه ای کمابیش ثابت برای انتقاد از کسانی به کار رفته که به ارزش های فرهنگی غرب باور دارند یا مدافع بهبود روابط ایران با قدرت های غربی هستند. گستره این افراد، از روشنفکران و سیاسیون منتقد تا مسئولان متهم به "غیرانقلابی عمل کردن" در مقابل آمریکا و اروپا را بر می گیرد -گروه دوم، بعضا "سازشکار" هم نامیده شده اند.. در میان "غرب زده ها" نیز، طبیعتا متهمان به "آمریکایی" و سپس "انگلیسی" بودن در معرض حساسیت بیشتری قرار داشتهاند. از معادل های آشنای این صفت در ادبیات حکومتی، "وابسته" بوده که در بهترین حالت فحش سیاسی، و در بدترین حالت نوعی اتهام امنیتی است.